Tuesday, April 7, 2009

قانونی که ازدواج با کودک 9 ساله را جایزمیداند


پارلمان افغانستان قانون احوال شخصیه اهل تشیع رادر 249 ماده تصویب و به رئیس جمهور کشور افغانستان حامد کرزی ارسال نمود که از طرف رئیس جمهور نیز توشیح شد اما در این قانون سن ازدواج دختران از ۹ سال تصویب گردیده است
در این ماده نه تنها حامد کرزی و پارلمان کشور با ناقضین حقوق بشر پیوسته است بلکه ماده سوم قانون اساسی افغانستان که گفته است هیچ قانون نمی تواند مخالف معتقدات واحکام دین مقدس اسلام باشد نقض نموده اند زیرا در اسلام این را نمی خواهد و یادآاور نشده است که یک کودک 9 ساله باید ازدواج نماید و هرکدام بنام اسلامی شدن از اسلام سوء استفاده شخصی بنام مذهب وغیره می نماید که در افغانستان نیز همین منوال تطبیق شده است
ماده ششم قانون اساسی افغانستان واضح نموده است که دولت افغانستان به ایجاد یک جامعه مرفه ومترقی براساس عدالت ، حفظ کرامت انسانی ، حمایت حقوق بشر ، تحقق دموکراسی ، تامین وحدت ملی ، برابری بین همه اقوام وقبایل انکشاف متوازن درهمه مناطیق کشور مکلف است و هم چنان در ماده هفتم یاد آور شده است که دولت منشور ملل متحد ، معاهدات بین الدول ، میثاق های بین المللی که افغانستان به آن ملحق شده است واعلامیه جهانی حقوق بشر را رعایت می کند اما در این دو ماده نقض آشکار صورت گرفته است چون حقوق بشر این را نمی خواهد علیه یک کودک تجاوز صورت گیرد و در میثاق حقوق کودک سن کودک پاینتر از 18سال تعین شده است و در صورت که دولت سن بلوغ را میان 16 الی 18 تعین نموده است چگونه میتواند علیه کودک 9 ساله نقض حقوق انسانی نماید؟
در این مورد نقض دیگری که صورت گرفته است این است که در میان اسلام تفاوت های مذهبی را یاد آور شده است در صورت که در این مورد اسلام همان یک اسلام و یک نظر است که این را نمی خواهد ، طفلی را که تاهنوز به حد بلوغ نرسیده وازخود چیزی نمی داند از آن برده جنسی بسازد
ازنظر اسلام ادای حق طفل ضروری است . زیرا طفل مظلوم است . اوهم به حفظ ونگهداری خود وهم به دفاع از حقوق وحیثیت خود قادر نیست . این مراقبت ها وتلاش ها تا سنینی باید ادامه یابد که اسلام آنرا 21 سال میداند
در این مورد پارلمان افغانستان و ریاست جمهوری غیر مسؤولانه عمل نموده اند و رئیس جمهور کشور حامد کرزی ناخوانده امضاء نموده است که با این چنینی امضاء خویش توانسته است تمام حقوق ملت ستم دیده را قربانی مصحلت نادانسته نماید. این ضرور بود که قبل ازینکه قانون راتوشیح نماید یکبار به معاش گیران بیکار خویش وظیفه میداد تا این قانون را یکبار مرور می نمود وبعد به امضاء شان اقدام صورت میگرفت
پارلمان کشور که نماینده گان ملت است و از نام همین ملت ستم دیده کروزین سوار میشوند باید از حقوق شان و اطفال شان دفاع نماید نه اینکه هرطوریکه نوشته شود همان شود وهیچ توجه به ملت نشده و نه اینکه مواد قانون از سوی چند نفر تصویب شود ولی دیگری خبری نداشته باشد
امید است که جامعه جهانی و سازمان ملل متحد دراین مورد توجه جدی نموده و نگذارند اطفال افغانستان قربانی قانون های غیر بشردوستانه گردند چرا که این مردم تاهنوز از مسؤولیت های مستقلانه در قبال اطفال خویش نمیدانند

No comments: